Een dag in het leven van een slagerij uit Zoetermeer

De dag begint met vogels en wekkers

Het is 5:15. Buiten maken een paar vogels een enorm lawaai. Geïrriteerd probeer ik toch maar weer in slaap te vallen, want over een uur gaat de wekker weer.

En daar gaat ie; de wekker. Uit bed, aankleden, eten en op de fiets springen, zodat ik om 6:55 op werk ben. Eenmaal aangekomen is het tijd om na te denken over wat er moet gebeuren vandaag. Het eerste wat er moet gebeuren is koffie drinken. Cappucino, één suikertje. Vervolgens ga ik gelijk door naar de e-mails, want die ontvangen wij veel meer sinds wij verhuisd zijn naar Zoetermeer. Normaal gesproken doen mijn ouders dit, maar die zijn vandaag een ochtend vrij. Hun eerste ochtend vrij sinds de opening. Dat betekent dat ze 20 dagen achter elkaar hebben gewerkt, als je eerste Pinksterdag niet meerekent. Ik schat dat het zo’n 210 à 220 uur is. Een ochtendje vrij hebben ze wel verdiend.

Inmiddels is het 7:32. Elke dag beginnen we met het malen van gehakt. Voor in de toonbank, en voor alle producten die we nog moeten maken. Wat veel mensen vergeten is dat bijna alles wat bij ons in de toonbank ligt, met de hand gemaakt is. Om bijvoorbeeld een Duitse biefstuk te maken, zijn best veel handelingen nodig. Je moet het vlees uitpakken, in stukken snijden, de plaat van de gehaktmolen verwisselen, het vlees malen, het vlees afwegen, kruiden afwegen, saus toevoegen, met de hand mengen, uien snijden en peterselie snijden. Tot slot maak je van dat alles een Duitse biefstuk. En daarna ook nog eens de afwas doen. Dat zijn nogal wat stappen voor een stukje vlees van nog geen 160 gram, toch?

Broodjes en kwartiertjes

Dan is het tijd om een broodje te eten, net na 10:30. Er is geen tijd om even te gaan zitten, dus tussen het werken door neem ik af en toe een hapje. Zo doe je wel lang over je broodje. Goed voor de vertering, dat dan weer wel.

Het is inmiddels middag, 13:17. Op naar de lunch. Éen van de grote voordelen van werken in een slagerij is dat je altijd omringt bent door lekker eten. Ik kies vandaag voor de omelet met ham en kaas. Extra grote portie, anders heb ik over twee uur weer honger. Nu kan ik wel even rustig gaan eten. Welgeteld een kwartiertje.

De lunch is op, het kwartiertje is voorbij. We gaan weer aan de slag.

De dag vliegt bij ons voorbij. Een blik op de klok verraadt dat het 16:28 is. Tijd om de gehaktmolen uit elkaar te halen en grondig schoon te maken. Dat is tegenwoordig een stuk makkelijker, want we hebben een vaatwasser waar je u tegen zegt. In twee minuten is alles blinkend schoon. Aan het einde van de dag moet de vaatwasser ook schoon, en daar hebben we óok wat voor. Twee handen, een voorspoelkraan, sop en een borstel.

Schrobbers en sporters

Het einde van de dag nadert. Met flink wat heet water, wederom sop en een schrobber maken we de vloer schoon. Af en toe lijkt het een beetje op een zwembad, maar dan wel een schone. Om alles droog te maken hebben we een trekker. Als de vloer eenmaal droog is kunnen we beginnen met de schoonmaak van de toonbank. Overal een schoonmaakdoekje langs, de toonbank inkorten en de ramen schoonpoetsen. En dan is het tijd om te gaan sluiten. Als de laatste klant tevreden naar huis is gegaan doen we de rolluiken dicht, om 18:32. Nog een paar laatste dingetjes doen en dan naar huis. Even tot rust komen.

Tenminste, dat zou je denken. Thuis zijn er ook altijd nog zat klusjes te doen. “Ga je dan eindelijk even op de bank liggen, Robin?” Nee. Omkleden en door naar de sportschool. “Ga je na het sporten dan eindelijk even relaxen?” Nee. Om 22:32 begin ik met het schrijven van deze blog. Een uurtje later is het dan wel tijd om te gaan slapen. Welterusten.

Vrijdagen en werkdagen

Het is 6:15. De wekker gaat. Het is vrijdag, 1 juni. Een nieuwe werkdag in de slagerij.